Atlantic – historia i najważniejsze wydarzenia w dziejach marki

Zegarki marki Atlantic cieszą się nad Wisłą dużą popularnością. Po raz pierwszy, czasomierze sygnowane charakterystycznym logotypem cyrkla pojawiły się w naszym kraju w I połowie lat 50. ubiegłego stulecia, stając się z miejsca PRL-owskim wyznacznikiem luksusu. Nie powinno to zanadto dziwić. Na zdominowanym przez radzieckie wyroby rynku, stosunkowo łatwo dostępny czasomierz o zachodniej proweniencji musiał być – i był – obiektem marzeń. Dzisiaj, dla wielu rodzimych miłośników urządzeń do odmierzania czasu zegarek marki Atlantic to często pierwszy szwajcarski czasomierz jaki posiadali lub cenna rodzinna pamiątka. Historia czasomierzy Atlantic sięga II połowy XIX wieku, tj. epoki utożsamianej we współczesnej historiografii ze wzmożonym rozwojem przemysłu i coraz prężniej zachodzącymi zmianami kulturowymi. Spółka została założona w 1888 roku z inicjatywy Eduarda Kummera, a jej siedzibą była położona niedaleko Grenchen miejscowość Bettlach. Pierwotnie, spółka nie nosiła znanej dzisiaj nazwy, a szyld nad drzwiami wytwórni głosił, iż zakład należy do przedsiębiorstwa Eduard Kummer Bettlach, znanego szerzej jako EKB. Eduard Kummer urodził się 16 marca 1845 we wspomnianej już wyżej miejscowości Bettlach. Jak sugeruje część opracowań przedstawiających jego sylwetkę, mając niespełna 15 lat wyemigrował on do Francji, gdzie w położonej w Burgundii miejscowości Charquemont rozpoczął praktykę zegarmistrzowską w atelier jednego z mistrzów. Po powrocie do ojczyzny, Kummer pałał się wiele lat niezwiązanymi ze sztuką zegarmistrzowską zajęciami.
Atlantic - historia i najważniejsze wydarzenia w dziejach marki
Atlantic - historia i najważniejsze wydarzenia w dziejach marki

Eduard powrócił do zegarmistrzostwa dopiero w 1882 roku. Rozpoczął on wówczas pracę w pracowni spółki Obrecht & Cie, gdzie też najprawdopodobniej szybko awansował zdobywając możliwość czerpania korzyści z części udziałów.

Warto pamiętać, iż XIX wieczna Szwajcaria była jednym z biedniejszych regionów na mapie ówczesnego świata. Kraj ten opierał się niemal do końca XIX stulecia na hodowli i rolnictwie.

Powszechną praktyką wśród biedniejszych warstw chłopskich było sezonowe zatrudnianie się w lokalnych fabrykach produkujących czasomierze w ramach tzw. systemu nakładczego, tj. pracy w domu na rzecz zleceniodawcy. System ten dawał możliwość dodatkowego zarobku – tak pożądanego w okresie jesienno-zimowym, gdy dochody związane z rolnictwem niemal całkowicie zanikały. Z biegiem czasu, część z osób preferujących taki charakter pracy znalazła stałe zatrudnienie w fabrykach i manufakturach.

W 1888 roku włodarze miasta Bettlach zwrócili się do zdobywającego lokalnie coraz większą renomę Kummera z propozycją współpracy. W zamian za ustępstwa podatkowe i odstąpienie mu działki (najprawdopodobniej za symboliczną kwotę), spalonej dwa lata wcześniej w wyniku pożaru wsi, miał on podjąć inicjatywę wzniesienia w okolicy fabryki produkującej zegarki.

Nowa manufaktura miała pomóc w zwalczaniu wszechobecnego bezrobocia i przynieść popadającej w coraz głębszy kryzys miejscowości popularność.